هنر یا به تعبیری دیگر علم روابط عمومی تنها کارکرد تبلیغی ندارد؛ به تعبیر دکتر محسنیان راد «روابط عمومی عبارت است از فعالیت‌های ارتباطی و تدابیری که سازمان‌ها و موسسه‌ها برای ایجاد و خلق نگرش مطلوب و مقابله با نگرش‌های مختلف در پیرامون کار خویش دنبال می‌کنند. بر این اساس تبلیغات تنها بخشی از فعالیت‌های روابط عمومی به شمار می‌رود.» و هر آن‌کس که در این جایگاه خدمت می‌کند در کنار بی‌شمار وظایف مکتوب و شفاهی که بر عهده‌اش می‌نهند باید مشاوری صاحب قدرت تجریه و تحلیل باشد.
از جایگاه سازمانی و ساختار روابط عمومی بارها گفته‌ایم و تلاش کرده‌ایم تا در کنار بالابردن تهعد و تخصص خود در این حوزه، توجه مسوولان را به این نکته بیش از پیش جلب کنیم که لزوم بازنگری در این جایگاه ، ارتقای آن و تغییر نگاه، ضروری است که البته چندان هم موفق نبوده‌ایم.
پرواضح است که روابط عمومی هنر مردم‌داری‌ست و برای رسیدن به این مطلوب لازم است که روایت‌گر اولین روایت‌ها، تلاشگران عرصه اطلاع‌رسانی و روابط عمومی باشند؛ دور از انتظار نیست که این روایت‌گری گاهی به دلیل تعدد مسئولیت‌ها و کمبود نیروهای کارآزموده و متخصص مغفول بماند و این مهم ضرورت استفاده از نیروهای کمکی درون سازمانی در حوزه مسئولیت‌ها و وظایف سازمانی یا برون‌سپاری برخی از فعالیت‌های روابط عمومی و استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی و همکاران رسانه‌های جمعی برای تقویت فعالیت‌های رسانه‌ای زیر نظر مدیران و کارشناسان روابط عمومی را یادآور می‌شود.
جامعه ارتباطی امروز جامعه‌ای پرشتاب است که در آن اطلاعات با سرعت حیرت‌آوری منتشر می‌شود و وجود و گستردگی شبکه‌های اجتماعی هم بر سرعت آن افزوده و باز در این میان آن‌که باید حواسش به همه چیز باشد روابط عمومی است.
کارکرد مدیریتی روابط عمومی را هم نباید از نظر دور داشت. نگاه سنتی به روابط عمومی اگر چه هنوز کامل برچیده نشده شرح وظایف مشخصی را برای این حوزه در نظر گرفته بود که جز نصب بنر و تبلیغ و چند کار کوچک و بزرگ دیگر وظیفه‌ای را برای او قائل نبود. حال آن‌که عصر جدید که با رشد تکنولوژی و تغییر در رفتار و نگرش در حوزه روابط عمومی هم تا حدودی تغییر ایجاد شده هر چند نه چندان مطلوب، روابط عمومی را در جایگاه کلان مدیریتی صاحب رأی می‌داند و می‌داند که داشتن نگاه حرفه‌ای به این حوزه نه تنها بر توانمندی روابط عمومی که بر غنا و جلب اعتماد مخاطب می افزاید.
نیم قرن کم و بیش از شکل‌گیری روابط عمومی می گذرد اما هنوز اهداف، جایگاه و کارکردهای این حوزه به‌طور شفاف مشخص نیست و هنوز سردرگرمی موهومی بر این حوزه سایه افکنده که وظایف حرفه‌ای روابط عمومی را نشانه گرفته است.
هنوز معتقدم جامعه ارتباطی امروز محصور شده در نقش‌ها و تکنولوژی‌های کوچک و بزرگ، نتوانسته ارتباطی آن‌چنان با مخاطب ایجاد کند که قصه مادربزرگ‌ها و شاهنامه فردوسی و حکایت‌های سعدی.
این قصه را شرح فراوان است؛ باشد تا مجالی دیگر و هفته روابط عمومی دیگری که دوباره چند روزی به یاد آورده می‌شویم.
- اعظم سادات موسوی- مدیر روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان فارس
