سید مؤید محسننژاد دوشنبه ۲۸ شهریور به خبرنگاران گفت: مرمت بخشی از کاشیکاریهای معرق سردر دروازه امام مسجد عتیق مطابق ضوابط مرمتی توسط مرمتگران و با نظارت ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان فارس آغاز شده است.
او خاطرنشان کرد: این عملیات اجرایی شامل مرمت اضطراری یا عملیات نجاتبخشی و رفع خطر کاشیهای در حال ریزش، پاکسازی، تثبیت و استحکامبخشی اولیه، برچیدن و آواربرداری پشت کاشی، دوغابریزی و نصب بخشهای برچیده شده طبق الگوی موجود و همچنین در آخر تثبیت نهایی است.
محسننژاد گفت: همچنین با توجه به نوع کاشی نامنظم در طراحی اولیه کتیبه، شمارهگذاری، پیادهسازی و الگوبرداری به منظور احیای قسمتهای ریخته شده، مرمت هنری این کتیبه را زمانبر کرده است که این عملیات توسط استادکاران باتجربه معاونت میراثفرهنگی و با نهایت ظرافت و با هزینه ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان فارس در حال اجراست.
به گزارش ایسنا، مسجد جامع عتیق شیراز، جزو قدیمیترین مساجد ایران محسوب شده که در مرکز شیراز و شرق حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع)، قرار گرفته و زمانی محور تمام فعالیتهای فرهنگی، مذهبی و اجتماعی بوده است.
مسجد جامع عتیق که به مسجد جمعه و جامع نیز شهرت داشته و به لحاظ سبک معماری نیز بهگونهای سرآمد محسوب میشود؛ این مسجد دو ایوانی در سال ۲۸۱ ه.ق. به دستور عمرولیث صفاری در شیراز بنا شد، ساختمانی که هسته اصلی، مرکزی و تاریخی شیراز را تشکیل میداد.
این مسجد مشتمل بر بنایی مرتفع است که دارای چندین حجره و شبستان و ۶ در است و در سردر ورودی ضلع شمالی معروف به دوازده امام، کتیبهای و کاشی مقرنس کاری شده قرار دارد که نام دوازده امام و تاریخ مرمت مسجد روی آنها نوشته شده بود.
یکی از سازههای منحصربه فرد این مسجد، عمارت خدایخانه و ایوانهای آن است.
مسجد جامع عتیق با مرور زمان و در اثر زلزلههای متعدد در دورههای مختلف دچار آسیبهایی شد و چهار بار مورد مرمت قرار گرفت، اولین بار و با توجه به کتیبههای موجود مربوط به سال ۹۷۳ ه.ق. در زمان حکومت شاه طهماسب اول صفوی بوده و پس از آن در سال ۱۰۲۶ ه.ق. و ۱۰۲۷ ه.ق. در زمان حکومت شاه عباس کبیر، سومین بار در سال ۱۰۹۲ ه.ق. در زمان سلطنت شاه سلیمان صفوی و چهارمین مرتبه در سال ۱۳۱۸ ه.ش و هشت سال پس از آنکه با شماره ۷۲ به ثبت تاریخی رسید، توسط اداره باستان شناسی وقت استان فارس این بنا مرمت شده است.
طرح مرمت مسجد جامع عتیق بهعنوان یک اثر میراثی در سال، طی سالهای اخیر نیز از سوی سازمان میراث فرهنگی فارس اجرایی شده است.
ساختمان خدایخانه نیز پس از تخریب و از بین رفتن برخی از کتیبههایش، از جانب اداره باستان شناسی فارس و با همیاری واجد کاتب، سید آقا بزرگ نسابه، صرافت، رحیم صمیم، سید هاشم، در سال ۱۳۲۶ ه.ش کاملا مرمت شد.
انتهای پیام