این مشکل اغلب به دنبال ماندن آب در گوش و ایجاد محیطی مرطوب برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌شود. فرو بردن انگشت در گوش و استفاده زیاد از گوش پاک‌کن نیز می تواند به لایه نازک پوستی که مجرای گوش را پوشانده آسیب رسانده و به عفونت گوش شناگران منجر شود.
تشخیص و درمان
اگر گوش درد دارید، بی درنگ به پزشک خود مراجعه کنید. دریافت سریع درمان می تواند از پیشرفت عفونت جلوگیری کند.
در هنگام معاینه، پزشک پس از بررسی داخل گوش، بر اساس نوع و شدت عفونت، قطره های گوش را تجویز می کند که اغلب شامل یک یا چند مورد از گزینه های زیر است:
· محلول اسیدی برای کمک به بازیابی محیط طبیعیِ آنتی باکتریال گوش (مانند قطره گوشی الکل بوریکه ۳درصد)
· قطره استروئیدی برای کاهش التهاب و تورم
· قطره آنتی بیوتیکی برای مبارزه با عفونت باکتریایی
· قطره ضدقارچ در صورت وجود عفونت ناشی از قارچ
اگر عفونت گوش پیشرفته تر باشد و به درمان با قطره های گوشی پاسخ ندهد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند.
داروهای ضد درد:
پزشک ممکن است مسکن هایی چون «ایبوپروفن»، «ناپروکسن» یا «استامینوفن» را نیز برای تسکین درد تجویز کند.
توصیه هایی در مورد استفاده از قطره های گوش:
· برای جلوگیری از احساس ناخوشایند ناشی از سرمای قطره در داخل گوش، پیش از ریختن قطره، بطری آن را چند دقیقه در دست نگه دارید تا دمای قطره به دمای بدن نزدیک شود.
· برای ریختن قطره در گوش بر روی پهلوی مخالف گوش درگیر عفونت دراز بکشید، لاله گوش را به آرامی به سمت بالا و عقب کشیده و قطره را در مجرای گوش بریزید؛ این عمل باعث می شود دارو در تمام طول مجرای گوش حرکت کند.
· در صورت نیاز از فرد دیگری کمک بگیرید تا قطره ها را در گوش شما بریزد.
دکتر «مهشید طهماسبی»، کارشناس مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم مدیریت تحقیق و توسعه معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز
