-استفاده از زبان خوش:
زبان خوش بسیار موثرتر از زبان منفی است. زبان خوش نگرش مبارزه طلبانه ای را که منع تولید می کند ترویج نمی دهد. روی چیزی که فرزند شما نباید انجام دهد یا باید انجام دهد متمرکز نشوید. وقتی به آنها رسیدگی می کنید، درباره آنچه می توانند انجام دهند صحبت کنید به عنوان مثال بگویید :” شما می توانی در تراس دوچرخه بازی کنید .”به جای :” نمی توانی در داخل خانه دوچرخه بازی کنید “. به عنوان مثال دیگری می توانید بگویید: شما می توانی در زیر زمین گیتار بزنید ، به جای در اتاق نمی توانید گیتار بزنید.
-روی حرفتان ثابت قدم باشید:
اشتباه برخی از والدین این است که خیلی سریع صحبتی که با کودک داشته اند را تغییر می دهند و این جدیت والدین را در نظر کودک ضعیف می کند. پس حرف خودتان را اجرا کنید به عنوان مثال :اگر به آنها گفته اید که حتما باید قبل از خواب شیر بنوشد، پس بعد از چند دقیقه حرفتان را تغییر ندهید و نگویید که می توانید به جای شیر آبمیوه بخورید.
-اخطار و هشدار را از راه درست اعلام کنید:
اگر برای بیرون رفتن از خانه برنامه دارید و در این شرایط او سرکشی کرده و بی توجه به زمان و عجله شما دیر آماده می شود، باید از قبل هشداری به او بدهید. به عنوان مثال ۱۵دقیقه قبل از رفتن با صدای بلند نه البته عصبانی و خشن به او بگویید “چند دقیقه دیگر خواهیم رفت پس زمانی که صدایت زدم وسایل بازی ات را جمع کن و آماده شو.”
توبیخ کردن کودک
اگر کودک خود را دائم توبیخ و دعوا می کنید و در مقابل کارهای او عبارات “دست نزن” این کار را نکن “را تکرار می کنید، در اشتباهید. همان طور که نباید به کودک بیش از حد اهمیت دهید، نباید او را توبیخ کنید زیرا در اعتماد به نفس او اثر دارد و او تبدیل به کودکی منزوی می شود. به کودک نگویید باهات قهرم. بگویید از دستت ناراحتم. رفتار قهر کردن وترک موقعیت یک مکانیسم دفاعی یا رفتار توافعی بسیار ناکارآمد است که اعلب ما در کودکی در ارتباط با اعضای خانواده و یا امروز در بزرگسالی در ارتباط با همسر یا همکارمان از خود بروز می دهیم .
کودکان معمولا به دلائل مختلفی قهر می کنند:
-لوس شدن و پر توقع بار آمدن
-امر و نهی زیاد والدین
-تجربه نا کامی های شدید و مکرر از سوی دیگران
-قهرهای مداوم و طولانی مدت والدین با همدیگر که این مورد آسیب زیادی به کودگ خواهد زد که به مراتب بیشتر از سه مورد دیگر می باشد چرا که قهرهای مداوم والدین نه تنها آنهارا به سمت طلاق عاطفی ودلزدگی زناشویی سوق می دهد، بلکه یک نوع احساس ناامنی و گاهی خشم سرکوب شده در کودک به استفاده از رفتار قهرهای مکرر یا پرخاشگری های مداوم در ارتباط با دوستان یا والدین سوق خواهد داد.
وقتی کودک اشتباهی می کند، به کمک شما احتیاج دارد نه طعنه وسرزنش؛ پس شفاف وکوتاه برایش مشخص کنید کجا دچار اشتباه شده و چگونه می تواند جبران کند. باورتان این باشد همه انسانها اشتباه می کنند و کودکان اشتباهات بیشتر.
برای پیشگیری از استرس با کودکتان بیشتر بازی کنید و سعی کنید در این بازی ها علاوه برتخلیه انرژی جسمانی کودک، شادی و شوق به زندگی را در او تقویت کنید.در این مورد استفاده از بازهای گروهی استفاده کنید تا با تحکیم ارتباط خانوادگی محیطی شاداب برای همه افراد خانواده ایجاد کند.
وقتی کودک مرتکب خطایی شد باید با لحنی قاطعانه با او صحبت کنید: داد و فریاد نکنید ولی در قبال رفتار بد با لحنی محکم صحبت کنید. نباید در لحن صدا و حرکات شما اثری از خشونت و تهدید باشد. با لحنی آرام، قاطع و محکم صحبت کنید.
گرد آورنده: “مرضیه محمودی” ، مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری ۱۱ جمهوری جهرم
