به گزارش سحاب پرس و به نقل از روابط عمومی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، حمید فدایی مدیر این پایگاه اعلام نمود: پژوهشگران مرکز پژوهشهای کتیبهشناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در قالب برنامۀ مستندنگاری آثار مکتوب در محوطۀ تخت جمشید، قطعه سنگ آهکی به خط و زبان عیلامی هخامنشی را در مخزن موزۀ تخت جمشید یافتند که پس از انجام مطالعات مقدماتی بر روی آن متوجه شدند قطعه مذکور حاوی بخشی از نسخۀ عیلامی کتیبهای از خشیارشای هخامنشی موسوم به کتیبۀ XPl است.
سهیل دلشاد متخصص زبان های باستان و مشاور حوزه کتیبه شناسی پایگاه تخت جمشید نیز در همین باره اعلام نمودند: نسخۀ فارسی باستان این کتیبه در چهارم بهمن ماه ۱۳۴۵ در فاصلۀ ۱۷۰۰ متری شمال صفۀ تخت جمشید در کنار جاده کشف گردید و توسط شادروان بدالزمان قریب استاد وقت رشتۀ زبانهای باستانی دانشگاه شیراز مطالعه و منتشر شد. این متخصص زبان های باستانی افزود: بخش بزرگی از متن این کتیبه در حقیقت یک نسخه از کتیبۀ داریوش نخست بر روی آرامگاه وی در نقش رستم (در دو طرف ورودی آرامگاه) است و قطعاتی از این کتیبه در دوران کاوشهای هرتسفلد در محوطۀ موسوم به فرتهداران کشف گردیده بود.
وی ادامه دارد: یکی از نخستین کتیبههای هخامنشی که توسط پژوهشگران ایرانی مطالعه و منتشر گردید نسخۀ فارسی باستان کتیبۀ مذکور بود و اکنون نیز پس از حدود ۵۵ سال، قطعۀ حاوی نسخۀ عیلامی این کتیبه نیز برای نخستین بار توسط پژوهشگران ایرانی منتشر میگردد.
دلشاد گفت: وجود تعداد بالا و متنوعی از قطعات حاوی خط میخی از دوران هخامنشی و پیشا هخامنشی در مخزن موزۀ تخت جمشید و همچنین وجود کتیبههای متنوع از دوران هخامنشی تا معاصر در سرتاسر محوطههای تخت جمشید و نقش رستم، این مجموعه را تبدیل به یکی از غنیترین مجموعههای دنیا از نقطه نظر کتیبهشناسی نموده است.
مدیر پایگاه میراث جانی تخت جمشید هم در پایان اعلام نمود: مرکز پژوهشهای کتیبهشناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید که به منظور مستندنگاری و بررسی مجدد این آثار تشکیل شده است، با همکاری دیگر کارشناسان در تلاش است به زودی بخش بزرگی از این میراث زبانی را (بویژه کتیبهها و الواح میخی) آمادۀ انتشار نماید.
شایان ذکر است مقالۀ منتشر شده در رابطه با این قطعه سنگ از طریق پیوند زیر قابل دسترسی است: