بسم‌الله الرحمن الرحیم
هشتم ربیع‌الاول، روزی است که تاریخ، دو جلوه متضاد اما مکمل را در یک قاب به تصویر می‌کشد؛ غروب جانسوز امام حسن عسکری(ع) و آغاز امامت یگانه منجی عالم بشریت، حضرت ولی‌عصر(عج). این تقارن، نماد پیوند غربت و انتظار، و تلاقی اشک و امید است؛ همان مصداق روشن «مَرَجَ البَحرَینِ یَلتَقِیان».
در این روز، سوگ و سرور در هم می‌آمیزند؛ وداع با یازدهمین ستاره آسمان ولایت، و بشارت به طلوع خورشیدی که جهان در انتظار ظهور اوست. چه زیباست که شهادت امام حسن عسکری(ع)، با آغاز ولایت آخرین ذخیره الهی پیوند خورده و درس ماندگاری از صبر، ایمان و امید به آینده‌ای روشن را برای ما به ارمغان می‌آورد.
ارادت به ساحت مقدس حضرت ولی‌عصر(عج)، تنها یک آرمان دینی نیست، بلکه چراغی است برای زیست اجتماعی، اخلاقی و انسانی ما؛ چراغی که می‌تواند جامعه‌ای پویاتر، مهربان‌تر و عدالت‌محورتر را رقم بزند.
اینجانب ضمن عرض تسلیت سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) و تبریک آغاز امامت حضرت بقیه‌الله الاعظم(عج)، از خداوند متعال مسئلت دارم که ظهور آن حضرت را نزدیک گرداند و دل‌های ما را به نور معرفت و انتظار واقعی روشن سازد.
محمدرضا جعفری
رئیس کمیته فرهنگی و مسئولیت اجتماعی هیات ورزش‌های همگانی استان فارس
