به گزارش سحاب پرس، شهروند بودن، فقط در استفاده از خدمات شهری معنا نمی‌یابد؛ بلکه در احترام به فضاهای مشترک و روح جمعی هم تعریف می‌شود. و یکی از مهم‌ترین جلوه‌های این احترام، رعایت «آرامش صوتی» در کوچه‌ها و خیابان‌هاست. سکوت شبانه، برای کودکانی که باید بخوابند، سالمندانی که نیاز به استراحت دارند و کسانی که روز سختی را پشت سر گذاشته‌اند، حیاتی‌ست.
معاونت خدمات شهری شهرداری شیراز، طی سال‌های گذشته گام‌هایی مؤثر برای ساماندهی به ناهنجاری‌های صوتی برداشته است؛ از ساماندهی دست‌فروشان صوتی گرفته تا تدوین برنامه‌هایی برای فرهنگ‌سازی احترام به سکوت در شب. اما تا زمانی که ما شهروندان، خود را شریک این تلاش ندانیم، صدای شهر خاموش نخواهد شد.
شاید زمان آن رسیده که در کنار دغدغه‌هایی چون ترافیک، پسماند و فضای سبز، کمی هم از «آلودگی صوتی» بگوییم؛ از هیاهویی که گاه به جان خانه‌ها می‌افتد، از بلندگوهایی که حریم شب را می‌شکنند و از موتورسوارانی که آرامش را با سرعت می‌ربایند.
شهر، اگر قرار است خانه ما باشد، باید حق سکوت را هم در معماری رفتارش جای دهد. این حق، سهمی است از مهربانی، از مدنیت، از مسئولیت اجتماعی. بیاییم هر شب، چند دسی‌بل از صدای اضافه شهر را کم کنیم؛ شاید آرامش، دوباره به خیابان بازگردد.
ساسان یگانه – مدیرمسئول
