علیرضا اسکندری در گفت‌وگو با خبرنگار سحاب پرس با اشاره به شعار سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» و ضرورت حرکت به سمت منابع اقتصادی پایدار گفت: رهبر معظم انقلاب همواره در شعارهای سال بر اولویت‌های اقتصادی تأکید داشته‌اند و سرمایه‌گذاری برای تولید، نقشه راهی دقیق برای مدیریت منابع شهری است. اینکه شیراز توانسته با تغییر مدل اقتصادی در پروژه‌ها، سرمایه کلانی جذب کند، پاسخی عملی به این دیدگاه راهبردی است.
وی با اشاره به تغییر مسیر مدیریت شهری از مدل سنتی اجرای پروژه‌های عمرانی به مدل جذب سرمایه‌گذاری گفت: اتکا به بودجه عمرانی شهر دیگر پاسخگوی نیازها نیست. در مدل جدید، پروژه‌ها بازطراحی شده‌اند تا برای سرمایه‌گذاران جذاب باشند. این تغییر باعث سرعت بیشتر در اجرای طرح‌ها و مشارکت بیشتر بخش خصوصی و مردم در توسعه شهر شده است.
اسکندری با ارائه آماری از عملکرد سه‌ساله شهرداری شیراز گفت: در سال ۱۴۰۱، قراردادهایی به ارزش ۱۵ هزار میلیارد تومان منعقد شد و در ادامه این رقم در سال ۱۴۰۲ به ۲۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافت. امسال نیز پروژه‌ها و قراردادهای سرمایه‌گذاری به ارزش ۲۶ هزار میلیارد تومان در حال اجرا هستند و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۱۴۰۴ این رقم به ۳۰ هزار میلیارد تومان برسد؛ رقمی که نشانگر تحول اقتصادی عظیم در مدیریت شهری شیراز است.
رئیس کمیسیون اقتصاد و سرمایه‌گذاری شورای اسلامی شهر شیراز درباره ماهیت قراردادها تصریح کرد: تمامی ارقام مربوط به قراردادهای اجرایی واقعی بوده و تفاهم‌نامه نیستند. این یعنی پروژه‌ها وارد فاز عملیاتی شده‌اند و بسیاری از آن‌ها اکنون در حال اجرا هستند. این دستاورد در سطح کشور بی‌سابقه است و شیراز را به جایگاه نخست در جذب سرمایه‌گذار شهری رسانده است.
وی با اشاره به رشد بی‌سابقه سرمایه‌گذاری در شیراز و مقایسه آن با سایر کلان‌شهرها گفت: در بازه ۱۰ ساله منتهی به ۱۴۰۰، کل سرمایه‌گذاری انجام‌شده در شیراز کمتر از ۱۰۰ میلیارد تومان بود، اما اکنون طی فقط سه سال این رقم به ده‌ها هزار میلیارد تومان رسیده است. این رشد حتی در مقایسه با کلانشهرهای صنعتی مثل اصفهان با قراردادهای ۵ هزار میلیاردی در سال گذشته چندین برابر بیشتر است.
اسکندری به مزایای مدل سرمایه‌گذاری اشاره کرد و گفت: این رویکرد، منابع مالی شهرداری را افزایش داده و سرعت اجرای پروژه‌ها را چند برابر کرده است. علاوه بر این، درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها تقریباً ۱۳ درصد بودجه شهرداری را پوشش داده و باعث شده فشار بر منابع سنتی مثل عوارض شهری کاهش یابد. این یعنی تأمین نیازهای جدید مردم بدون تحمیل هزینه‌های اضافی بر آن‌ها.
انتهای پیام
