زایش از اساسی‌ترین هنجارهای جایگاه پدری و مادری است و این جایگاه نقش ویژه‌ای در استحکام، آرامش و نشاط خانواده دارد. از این‌رو بانوانی که از مادرشدن پرهیز می‌کنند، خلاف طبیعت بشری و زنانه خود گام بر می‌دارند.
احساس دوست داشتن و دوست داشته شدن
با آغاز زندگی مشترک، بخش قابل توجهی از نیازهای عاطفی همسران جوان تأمین می‌شود و در صورت بهره‌مند بودن آنان از الگوهای خانواده متعادل به مرور زمان توانایی پاسخ دادن به نیازهای بیشتر را پیدا می‌کنند.
تولد فرزند نیز زمینه پاسخگویی بسیاری از این نیازها از جمله نیاز به دوست داشتن و دوست داشتنی بودن را فراهم می‌کند، زیرا یکی از نیازهای فرزندان مورد توجه بودن و دوست داشته شدن توسط دیگران است.
در مقابل والدین نیز نیاز دارند از کسی حمایت کنند و او را دوست داشته باشند، بنابراین کارکرد نیازهای مذکور به گونه‌ای است که والدین و فرزندان مکمل یکدیگر هستند و حاصل آن رضایت خاطری است که نصیب آن‌ها می‌شود.
این احساس رضایت موجب انس بیشتر با کسی می‌شود که در تامین خواسته‌های درونی سهمی دارد و نقش ایفا می‌کند و در نتیجه با گسترش خانواده پس از تولد فرزندان ظرفیت‌های انس و الفت در زندگی افزایش می‌یابد. فرزند، صفا و صمیمیت خاصی به خانواده می‌بخشد و چون محبوب پدر و مادر است و هر دو به او دل بسته می‌شوند.
لذت پدر و مادر شدن
هرچند از نظر زیست‌شناسی زندگی از هنگام انعقاد نطفه و بارداری آغاز می‌شود و تولد در واقع یک مرحله از رشد کودک است که از رحم مادر به دنیای خارج، قدم می‌نهد، اما از زمان تولد، نوزادان منبع لذت و شادی در خانواده هستند با وجود فرزند، لذت زیادی در خانواده وجود دارد و والدین با انرژی بودن و شادی را به عنوان یک مزیت از کودکانشان دریافت می‌کنند.
تولد نوزاد، ملاقات فرزند برای نخستین بار و انتقال او از بیمارستان یا زایشگاه به خانه یکی از بهترین، لذت بخش‌ترین و دوست داشتنی‌ترین لحظات است که می‌توان در خانواده از آن صحبت کرد. روان‌شناسان معتقدند کودکان والدین را از تنهایی رهایی می‌بخشند و موجب نشاط و شادابی، افزایش کارآمدی و پختگی شخصیت والدین می‌شوند، بنابراین تولد فرزند، خطاب الفاظ «مامان» و «بابا» به پدر و مادر، نگاه به چهره بشاش و تبسم آفرین فرزندان، بوسیدن و بازی با آن‌ها می‌تواند نشاط وصف‌ناپذیری را برای والدین به ارمغان بیاورد و موجب سلامت روانی‌شان شود.
احساس مفید بودن
تولد فرزندان در محیط خانواده احساس ثمر داشتن را برای والدین در پی دارد. افرادی که صاحب فرزند هستند احساس مفید بودن بیشتری می‌کنند. وقتی والدین از فرزندان خود مراقبت می‌کنند، توانایی خود را برای مراقبت از نسل آینده اثبات می‌کنند و این امر سبب ایجاد اعتماد به نفس در آن‌ها می‌شود.
انتهای پیام
