جعفر قادری در گفتوگو با خبرنگار سحاب پرس با اعلام این مطلب گفت: با توجه به دوربینهایی که در چند نقطه از این آزادراه گذاشته شده است، اگر کسی ۵ یا ۱۰ کیلومتر از آزادراه استفاده کرد نیازی نیست که کل عوارض را پرداخت کند.
وی ادامه داد: اگر شخصی از ۲ دوربین عبور کرد فاصله بین ۲ دوربین محاسبه میشود و بر اساس آن عوارض پرداخت میشود و اگر از کل مسیر آزادراه استفاده کرد باید کل عوارض را پرداخت کنند بنابراین به نسبت مسیری که افراد در مسیر آزادراه شیراز _ اصفهان طی میکنند باید عوارض بپردازند.
دولت در پرداخت عوارض آزادراه کمک کند
قادری در پاسخ به اینکه آزادراه شیراز _ اصفهان گرانترین آزادراه در ایران است، گفت: برای این آزادراه مسیر جایگزین هم وجود دارد و مردم نیاز نیست برای رسیدن به مقصد حتماً از این آزادراه عبور کنند.
وی ادامه داد: طبق قراردادهایی که با سرمایهگذاران پروژه آزادراه شیراز _اصفهان بسته شده است باید پول سرمایهگذار در مدت معینی بازگردد و این پول از عوارض بازگردانده میشود، البته اگر مشخص شود نرخ عوارض آزادراه زیاد است دولت باید در این زمینه کمک کند.
نماینده مردم شیراز و زرقان در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: پروژه آزادراه شیراز _ اصفهان یک پروژه انتفاعی است و یکی از دلایل اینکه در کشور ما سرمایهگذار در برخی از حوزهها ورود نمیکند بدقولی و عدم تعهداتهاست.
وی افزود: همین سرمایهگذار در کشورهای دیگری مانند گرجستان، ترکیه و امارات با خیال راحت سرمایهگذاری میکند چون آنها مکلفند به تعهدات پایبند باشد اما در ایران به بهانههای مختلف از زیر بار تعهدات خارج میشویم.
قادری ادامه داد: وقتی که سرمایهگذار نتواند اصل پول خود را به دست آورد انگیزهای برای مشارکت در پروژههای دولتی نخواهد داشت و دیگر در هیچ پروژهای ورود نمیکند.
خلف وعدهها باعث بیاعتمادی مردم شده است
قادری با بیان اینکه خلف وعدهها باعث بیاعتمادی مردم شده است، اظهار کرد: یکی از دلایلی که مردم پول خود را به صورت ارز و سکه در میآورند این است که مردم قبلا سپردهگذاری ارزی کردند و دولت با نرخ ارز دولتی و ریال پول مردم را بازگردانده است.
وی با تأکید بر اینکه دولت باید ذهنیت عدم اعتماد را از بین ببرد، گفت: مسئولان باید توجه داشته باشند که اگر میخواهیم رونق اقتصادی و ارزانی پیش بیاید، دولت مکلف است خودش در بودجه هزینه کند و پای کار بیاید تا مردم فشار زیادی را تحمل نکنند اما نمیتواند از جیب سرمایهگذار به این بهانه که قدرت خرید مردم پاسخگو نیست، هزینه کند و راضی به ضرر سرمایهگذار شود بلکه باید خودش هزینهها را تقبل کند تا سرمایهگذار بتواند اعتماد کند.
انتهای پیام