به گزارش سحاب‌پرس به نقل از پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ یکی از دخالت‌های آشکار استعمار انگلیس در ایران، تاسیس پلیس جنوب بود. این پلیس که فرماندهی آن در دست نظامیان انگلیسی قرار داشت، تمامی تلاش خود را جهت حفظ منافع کشور متبوع خود به کار می‌گرفت و در این راستا از دست یازیدن به اقدامات مختلف نظامی علیه مردم ایران نیز هیچ ابایی نداشت.
هرچند در آغاز، دولت انگلستان علت تشکیل پلیس جنوب را، حفظ امنیت و سرکوب راهزنان جنوب ایران اعلام کرد اما گذشت زمان مشخص ساخت که این موضوع تنها سرپوشی برای حضور نظامیان انگلیسی در جنوب ایران بود تا این نیرو با گسترش نفوذ سیاسی و نظامی آلمان در ایران مقابله کند؛ راه‌های تجاری انگلیس در جنوب را محافظت کند؛ از چاه‌های نفت که منبع درآمد انگلیسی‌ها بود حراست نماید و با عشایرِ مخالف مقابله کند. این امر موجبات مخالفت و زمینه‌های مبارزات بعدی ساکنان جنوب ایران علیه انگلستان را فراهم آورد و عزم آنان را برای اخراج انگلیسی‌ها جزم‌تر ساخت.
در بخشی از کتاب «پلیس جنوب ایران» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، درباره نقش مردم در زوال این نیروی نظامی استعماری می‌خوانیم: مردم در مواجهه با جنایت‌های پلیس جنوب، در برابر آن صف‌آرایی کردند و مقاومت‌هایی نیز صورت گرفت. مخالفت با حضور نیروهای بیگانه در ایران پس از پایان جنگ جهانی اول در سراسر کشور احساس می‌شد و از آنجا که شرق، جنوب و شمال ایران توسط نیروهای انگلیسی اشغال شده بود، انزجار عامه از انگلیسیان شدت یافت.
از سال ۱۳۳۹/۱۹۲۱ که سال انحلال پلیس جنوب بود نیز اسنادی در دست است که حکایت از ادامه روند بیگانه‌ستیزی و مبارزه با نیروهای انگلیسی توسط مردم جنوب دارد. به عنوان نمونه می‌توان به نامه بریجمن، کاردار سفارت بریتانیا در تهران، به رییس‌الوزرا قوام‌السلطنه در تاریخ اول نوامبر ۱۹۲۱ اشاره نمود که طی آن به گزارش حمله ۷۰ نفر از مبارزین جنوب به اردوگاه پلیس جنوب در کازرون پرداخته است.
این مشکلات به حدی بود که حکومت هند و مارلینگ در رمضان سال ۱۳۳۶ / ژوئن ۱۹۱۸ به طور جداگانه نظر خود را مبنی بر انحلال پلیس جنوب به دولت بریتانیا اعلام کردند. مارلینگ نیز، ضمن گزارشی به تشریح مزایا و معایب حفظ یا انحلال پلیس جنوب پرداخت و در پایان خواستار انحلال آن شد. خصوصا آن که پلیس جنوب با تمامی درگیری‌ها و گرفتاری‌هایی که با عشایر و مردم جنوب ایران داشت هرگز به موفقیتی حتمی و قطعی دست نیافته بود. و بدین ترتیب انگلیسی‌ها در حالی که از پلیس جنوب به عنوان «گرفتاری پر هزینه» یاد می‌کردند چاره‌ای جز انحلال آن نیافتند.
