به گزارش سحاب پرس، این پروژه‌ی منحصر به فرد یک ماهه، که از روز سه‌شنبه آغاز می‌شود، به بیش از ۱۲ گونه در موزه، از جمله یک سوسک آمریکایی، یک پاندای قرمز، یک اسکلت نهنگ باله‌دار و حتی بقایای یک دودو اجازه می‌دهد تا با بازدیدکنندگان «صحبت کنند».
به نقل از آی‌ای، فناوری هوش مصنوعی این موجودات را قادر می‌سازد تا داستان‌ها و تجربیات خود را با هدف تقویت درک عمیق‌تر از زندگی خود و بحران تنوع زیستی به اشتراک بگذارند.
جک اشبی(Jack Ashby)، دستیار مدیر موزه، از پتانسیل این پروژه برای تغییر درک عمومی در مورد این حیوانات هیجان زده است. اشبی توضیح داد: موزه‌ها از هوش مصنوعی به روش‌های مختلف استفاده می‌کنند، اما ما فکر می‌کنیم این اولین برنامه‌ای است که از زبان خود گونه صحبت می‌کنیم.
بخشی از آزمایش این است که ببینیم آیا با ارائه صدای خود این حیوانات، مردم در مورد آنها متفاوت فکر می‌کنند یا خیر. آیا می‌توانیم تصور عمومی از یک سوسک را با صدابخشی به آن تغییر دهیم؟
این پروژه که توسط نیچر پرسپکتیوز(Nature Perspectives) توسعه یافته است، از مدل‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کند که به هر حیوان صدا، شخصیت و حتی لهجه منحصر به فردی می‌دهد. بازدیدکنندگان می‌توانند از طریق تلفن همراه خود، به صورت صوتی یا متنی، با آنها گفتگو کنند.
این گفتگوهای مجازی جزئیاتی در مورد زندگی این حیوان روی زمین، زیستگاه طبیعی آن و چالش‌هایی که با آن روبه‌رو است، در تلاش برای مبارزه با بی‌تفاوتی عمومی نسبت به بحران فعلی تنوع زیستی ارائه می‌کند.
سیستم هوش مصنوعی هر حیوان به طور خاص با جزئیات مربوط به محل زندگی نمونه، محیط طبیعی و سفر آن به موزه، برنامه‌ریزی شده است. به عنوان مثال، پاندای قرمز لهجه ظریف هیمالیایی دارد در حالی که مرغابی سرسبز دارای لحن بریتانیایی است و پلاتیپوس با صدایی استرالیایی صحبت می‌کند.
این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که لحن و زبان خود را بسته به سن و زبان بازدیدکننده تطبیق دهد و تجربه را برای مخاطبان وسیعی در دسترس قرار دهد. بازدیدکنندگان می‌توانند با حیوانات به بیش از ۲۰ زبان از جمله اسپانیایی و ژاپنی صحبت کنند.
از طریق این مکالمات زنده، انتظار می‌رود بازدیدکنندگان بیشتر از آنچه در تابلوهای توضیحات استاندارد در موزه نمایش داده شده است، بیاموزند. وقتی با این حیوانات صحبت می‌کنید، آنها واقعا شخصیت پیدا می‌کنند. اشبی می‌گوید، این یک تجربه بسیار عجیب است.
من با پرسیدن مواردی مانند اینکه کجا زندگی می‌کردی؟ و چطور مردی؟ شروع کردم.
هدف این ابتکار مبتنی بر هوش مصنوعی، عمق بخشیدن به ارتباط مردم با طبیعت با ارائه یک تجربه تعاملی و جذاب‌تر است. به عنوان بخشی از این پروژه، موزه، مکالمات بین بازدیدکنندگان و نمایشگاه‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند تا درکی در مورد نوع اطلاعاتی که مردم در مورد نمونه‌ها به دنبال آن هستند به دست آورد.
هدف نهایی این پروژه تغییر درک مردم از حیواناتی است که با آنها روبرو می‌شوند. موزه امیدوار است که با ارائه صدای این نمونه‌ها، بازدیدکنندگان نه تنها درباره گونه‌های فردی بیشتر بیاموزند، بلکه چالش‌های گسترده‌تر از دست دادن تنوع زیستی و حفاظت از محیط زیست را نیز درک کنند.
انتهای پیام
