سیده مریم حسینی امروز، ۲۲ مهرماه در صحن علنی شورای اسلامی شهر شیراز در خصوص وضعیت دختران و زنان بی‌سرپناه که به دلایل مختلف از حمایت خانواده، اجتماع و نهادهای حمایتی محروم هستند، بیان کرد: این دختران و زنان در سایه بحران‌های اقتصادی، خانوادگی یا اجتماعی از سرپناه و حمایت مناسب محروم شده‌اند و در بسیاری موارد با آسیب‌های روحی، روانی و جسمی دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی ادامه داد: این شرایط نه تنها به فرد آسیب می‌زند، بلکه برای جامعه نیز تهدیدی جدی است زیرا محرومیت این افراد از حقوق اولیه‌شان می‌تواند به افزایش آسیب‌های اجتماعی همچون بزهکاری، اعتیاد و فقر منجر شود.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز بیان کرد: بر اساس مشاهدات و آمارهای موجود، بسیاری از این زنان و دختران به دلیل نبود حمایت اجتماعی، خانوادگی و همچنین ضعف سیستم‌های حمایتی در حاشیه‌های شهر یا مکان‌های غیررسمی و غیراستاندارد زندگی می‌کنند. این افراد در معرض انواع خطرات از جمله سوءاستفاده‌های جسمی، جنسی و روانی هستند. بیکاری، نبود آموزش، نداشتن دسترسی به خدمات بهداشتی و عدم امنیت، وضعیت این گروه از زنان را به شدت آسیب‌پذیر کرده است.
حسینی افزود: مسئولیت ساماندهی و حمایت از این زنان و دختران به عهده چندین دستگاه و نهاد مختلف است که متأسفانه هماهنگی لازم میان آن‌ها وجود ندارد، یکی از این نهادها سازمان بهزیستی است.
وی با بیان اینکه سازمان بهزیستی به عنوان نهادی اصلی برای حمایت از افراد آسیب‌پذیر باید خدمات روان‌شناختی، حمایتی و مشاوره‌ای برای بازتوانی این افراد فراهم کند، تصریح کرد: کمبود منابع و ناکارآمدی در توزیع خدمات مانع از عملکرد موثر این سازمان شده است.
حسینی ادامه داد: نیروی انتظامی و دستگاه قضایی مسئول تأمین امنیت این زنان در برابر سوءاستفاده‌های احتمالی هستند اما گاهی خود این زنان به دلیل شرایط حاشیه‌ای و غیرقانونی زندگیشان، از ترس مواجهه با قانون، از مراجعه به پلیس یا دستگاه قضایی خودداری می‌کنند.
وی در خصوص مسئولیت سازمان‌های مردم‌نهاد در برابر این قشر آسیب دیده، گفت: این نهادها در بسیاری از موارد نقش کلیدی در حمایت از زنان بی‌سرپناه دارند با این حال به دلیل کمبود منابع و محدودیت‌های قانونی اغلب نمی‌توانند به طور کامل اثرگذار باشند بنابراین برای ساماندهی وضعیت این زنان و دختران بی‌سرپناه، باید رویکردی چند جانبه اتخاذ شود.
رئیس کمیته محرومیت‌زدایی شورای اسلامی شهر شیراز، اظهار کرد: افزایش همکاری بین دستگاه‌ها و تشکیل کارگروه‌های مشترک میان شهرداری، بهزیستی، نیروی انتظامی و سایر نهادها برای هماهنگی بیشتر و ارائه خدمات یکپارچه به این افراد همچنین گسترش پناهگاه‌ها و مراکز حمایتی به وسیله شهرداری و سازمان بهزیستی که می‌توانند با همکاری یکدیگر، ظرفیت‌های بیشتری برای اسکان موقت و دائم این زنان فراهم کنند و خدمات روانشناسی و حقوقی به آنان ارائه دهند.
حسینی توانمندسازی اقتصادی را گزینه دیگری برای ارتقای وضعیت قشر آسیب‌پذیر جامعه دانست و بیان کرد: ایجاد دوره‌های آموزشی و کارآفرینی ویژه این گروه از زنان می‌توانند به آن‌ها کمک کند تا از نظر اقتصادی مستقل شده و دوباره به جامعه بازگردند همچنین با افزایش حضور نیروهای امنیتی و نظارتی در مناطق پرخطر برای پیشگیری از سوءاستفاده از این زنان باید در دستور کار قرار بگیرد.
وی ارتقای آگاهی‌های عمومی برای جلوگیری از نادیده گرفتن یا برچسب‌زنی به این افراد را لازم دانست و افزود: در این راستا باید در سطح جامعه فرهنگ‌سازی و آگاهی‌رسانی مناسبی انجام گیرد و بهترین پیشنهاد برای اسکان زنان و دختران بی‌سرپناه باید شامل یک رویکرد جامع و چندلایه باشد که نه تنها نیازهای اولیه آنان را برطرف کند، بلکه به توانمندسازی و بازگشت آنان به جامعه نیز توجه داشته باشد.
حسینی اظهار امیدواری کرد که با تلاش‌های جمعی بتوان گامی موثر در جهت حمایت و توانمندسازی این گروه از دختران و زنان آسیب‌پذیر برداشته شود و شهری امن و حامی برای تمامی شهروندان، به ویژه افراد بی‌سرپناه و آسیب‌پذیر ساخت.
انتهای پیام
